عضونظام صنفی کشاورزی شهرستان زاوه اقای جهانشیری در گفتگویی با یکی از مسئولان پژوهشکده ملی زعفران دانشگاه تربت حیدریه مشکلات حوزه زعفران را بررسی کردند.
به گفته رئیس نظام صنفی کشاورزی کشاورزان منطقه زاوه کمتر در کلاس‌ها شرکت می‌کنند و به علم و دانش روز کمتر اهمیت می‌دهند. به‌ عنوان مثال در قراردادی که اخیرا با پژوهشکده زعفران بسته شد مقرر گردید در 20 روستا با مرکزیت کشت زعفران کلاس آموزشی برگزار گردد و محل آن در مساجد داخل روستاها باشد. با این وجود متاسفانه کشاورزان استقبال اندکی داشتند و برگزاری کلاس‌های آموزشی جهاد کشاورزی شهرستان هم به همین منوال است. با کمک پژوهشکده زعفران از دکتر ملافیلابی و تیم ایشان دعوت گردید که یکسری کلاس آموزشی در زاوه برگزار گردد. کلاس‌های ایشان در شهرستان مشهد ساعتی 200 هزار تومان هزینه دارد ولی برای کشاورزان در زاوه رایگان برگزار شد و هزینه‌های آن را نظام صنفی کشاورزی پرداخت. هر چند استقبال اندک بود و تنها 50 نفر شرکت نمودند که 10 نفر آنها نیز از شهرستان‌های دیگر مانند نیشابور و تربت و بیرجند بودند.
در این خصوص آقای مهندس سالاریان اشاره داشتند که کشاورزان تا حدودی حق دارند. چرا که زمانیکه پژوهشکده‌ها یا دستگاه‌های مرتبط دستاوردی برای ارائه کاربردی نداشته باشند، اعتماد و استقبال حاصل نخواهد شد و لذا باید در میدان عمل دستاوردهای علمی کاربردی قابل ارائه باشند. در سال‌های اخیر کارهای پژوهشی خوبی در حوزه زعفران شروع شده است. چالش‌ها در بخش های تکنولوژی‌های تولید فرآوری و اقتصاد و شایستگی‌های صادراتی و فروش زعفران در دست بررسی است. بعه عنوان نمونه در پژوهشکده زعفران با توجه به تهدید خطر شور شدن منابع آب و خاک مناطق زعفران‌خیز کشور امروز برای اولین بار در دنیا طرحی در شرایط تنش شوری زعفران با شوری بالای 14 هزار منابع آبی و خاک با مصرف ماده آلی، نانوذرات، ترکیبات متعادل کننده شوری، آرایش های کشت‌و‌کار و... در حال مطالعه است که نتایج میدانی تا کنون کاملا رضایت بخش بوده است. اما در بحث فرآوری و اقتصادی وضعیت مناسب نیست و در این خصوص همه مقصریم. با پیشینه بیش از 1500 سال سابقه کشت و کار زعفران همچنان خام فروشیم و سهم ما از اقتصاد زعفران بعنوان تولید‌کننده اول زعفران دنیا بسیار اندک هست. چرا که در بحث فرآوری و ایجاد زنجیره‌های ارزش‌افزوده خیلی کم کار شده است. در حال حاضر یک گرم کروسین نوع یک در بازارهای جهانی 16 میلیون تومان هست. چرا باید سود حاصل از فرآوری و ارزش‌افزوده را کشورهایی کسب کنند که قدمت چندانی در خصوص کاشت، داشت، برداشت و صادرات این محصول ندارند. این همه تشکیلات با نام زعفران چه خروجی داشته است؟ ساختار حوزه زعفران دارای اشکال است. چرا یک قدرت اول در حوزه زعفران با بیش از 120 هزار هکتار سطح زیر کشت زعفران در کشوربعنوان مثال با ایجاد تعاونی تولید کنندگان زعفران وجود ندارد!؟ شورای ملی زعفران چه کسانی هستند؟ سهم حضور نمایندگان شایسته زعفرانکاران در شورای ملی زعفران چقدر است؟ شورای ملی زعفران چه راهکارهایی برای کم شدن چالش های حوزه زعفران ارائه نموده است؟ در دنیا برای نمونه در خصوص یک موضوع نماینده در قالب تنها یک تشکل ظاهر میشود اما زعفران ایران تعداد زیادی تشکل و صاحب دارد و متاسفانه وضعیت مناسبی ندارد. چرا خودمان را فریب دهیم؟ دلسوز حوزه زعفران کیست؟ بهترین دلسوز، زعفرانکاران هستند که بایستی در اسرع وقت نسبت به ایجاد تعاونی تولیدکنندگان زعفران اقدام کنند و یک قدرت قوی و واحد گردند و با ایجاد زیر مجموعه های زنجیره ارزش هم سود حاصل از فرآوری ایجاد کرده و هم با ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم سهم ایران را از اقتصاد زعفران در دنیا را به جایگاه شایسته برگردانند تا شاهد درآمد بیشتر حاصل از تولید زعفران در سفره زعفرانکاران و تولیدکنندگان زعفران باشیم. پژوهشکده زعفران در شرف شروع کار مشترکی در بحث استخراج تجاری کروسین با یکی از مراکز جهاد دانشگاهی است که انشاالله بعد از طی شرایط فعلی و بحران ویروس کرونا با جدیت پیگیر خواهیم شد و متعاقبا گزارش کارهای انجام شده محضر همه فعالان حوزه زعفران ارائه خواهد گردید. اتفاقات خوبی در پیش رو است و خوشبختانه جهاد کشاورزی و نظام صنفی کشاورزی زاوه و منطقه تربت حیدریه، رشتخوار، گناباد، قاین، فردوس و سایر شهرستان ها هم همکاری خوبی با پژوهشکده زعفران داشته باشند
در پایان این گفتگو مهندس سالاریان اشاره کردند که در حال حاضر در 30 استان کشور کشت وکار زعفران انجام میگردد. هرچند بدلایل گوناگون پژوهشکده ملی زعفران با این توسعه کشت از اول مخالف بوده و هست. ولی بر مبنای اساس نامه پژوهشکده زعفران در صورت درخواست کمک بعنوان یک نهاد مرتبط همواره خدمات لازم ارائه شده است.